Լինում է, չի լինում, մի մեղու ու ձի է լինում։ Այս ձին շատ դանդաղաշարժ է լինում, իսկ այս մեղուն շատ ծույլ։ Մի անգամ այս մեղուն ասաց․
—Ինչ լավ է ծույլ լինել, ամբողջ օրը կարող եմ խոտերի մեջ թավալվել։
— Դու ճիշտ ես, բայց դանդաղաշարժ լինելը ավելի լավ է, — ասաց ձին, — ոչ ոք չի վերցնի ինձ, որ ես մարդու բուժեմ կամ մարդու տանեմ։
Մի անգամ ձիու ընկերուհին ասաց, որ գնան մարդու տեղափոխեն, բայց ձին մերժեց, որովհետև նա դանադաղաշարժ էր, իսկ մույուս օրը մեղուի ընկերն ասաց, որ գնան ծաղիկների վրա նստեն և նեկտար հավաքեն, բայց մեղուն մերժեց, որովհետև նա ասաց, որ ինքը պետք է թավալվի խոտերի վրա։ Այդպես ձիու ու մեղուի ընկեները նեղացան և այդ ժամանակ մեղուն ու ձին զգացին իրենց սխալները և փոխվեցին։ Ձին դարձավ արագաշարժ, իսկ մեղուն՝ աշխատասեր։