1․ Գտի՛ր թաքնված բառը․
Կյանք (գրաբարյան ձևերից) + հոդակապ + խոսք (հոմանիշ) + վերջածանց
2․ Վանկերը միացրո՛ւ և հնարավորին շատ բառեր կազմի՛ր։
Հա, դե, րա, դա, սա, վա, ղա, սե, րուն, յին, սան, տուն, րան, տա, գա, ղան։
Դերասան, սեղան, դասարան, գարուն։
3․ Բացատրի՛ր դարձվածքները։
Աբրահամի գառ, Ադամի տարի, Նոյի ագռավ, Դանթեի դժոխք, Շահ Աբբասի թոռ։
Աբրահամի գառ-հեզ, հնազանդ, անսացող մարդ
Ադամի տարի-շատ, շատ հին
Նոյի ագռավ-Մարդ, որ ուշանում է ջուր բերելուց կամ ուշ Է գալիս սպասված տեղը
Դանթեի դժոխք-դժոխային վատ վիճակ
Շահ Աբբասի թոռ-մեծահարուստ
4. Յուրաքանչյուր շարքում գտի՛ր ավելորդ բառը: Հիմնավորի՛ր ընտրությունդ։
Ա) Ապահով, ապակի, ապերջանիկ, ապառաժ
Բ) Դժոխք, դժնի, դժբախտ, դժվար
ա) ապակի
բ) դժնի
5․ Նախադասությունները հնարավոր ձևերով կետադրի՛ր այնպես, որ տարբեր իմաստներ ունենան:
Մանեն կարդում էր բոլորովին հանգիստ նրա ձայնը հնչում էր հարթ ու հավասար:
Վաղուց չէր տեսել ընկերոջը Վահագնին:
Շահ ունենա սիրտը կնվիրի այս տղան:
Նուբարենց տունը համարյա ամեն օր լի էր հյուրերով Զավենի ընկերներով:
Մանեն կարդում էր, բոլորովին հանգիստ նրա ձայնը հնչում էր հարթ ու հավասար:
Մանեն կարդում էր բոլորովին, հանգիստ նրա ձայնը հնչում էր հարթ ու հավասար:
Վաղուց չէր տեսել ընկերոջը՝ Վահագնին:
Շահ ունենա, սիրտը կնվիրի այս տղան:
Նուբարենց տունը համարյա ամեն օր լի էր հյուրերով՝ Զավենի ընկերներով:
6. Գտի՛ր հոմանիշ առած-ասացվածքները։
Ամառը որ պառկես հովեր, ձմեռը կսատկեն կովեր։
Ով աշխատի, նա կուտի։
Աշխատանքը ոսկի է։
Նմանն զնմանին գտանէ։
Աջով տուր, որ ձախով վերցնես։
Ես աղա, դու աղա, բա մեր աղունն ո՞վ աղա։
Ասա ով է ընկերդ, ասեմ ով ես դու։
Աշխարհն աշխատավորինն է։
Ամառվա փուշը, ձմեռվա նուշը։
Աստված տվողին է տալիս։
Ամառը որ պառկես հովեր, ձմեռը կսատկեն կովեր-Ամառվա փուշը, ձմեռվա նուշը։
Ով աշխատի, նա կուտի-Աշխարհն աշխատավորինն է։
Աշխատանքը ոսկի է-Աստված տվողին է տալիս։
Նմանն զնմանին գտանէ-Ասա ով է ընկերդ, ասեմ ով ես դու։
Աջով տուր, որ ձախով վերցնես-Աստված տվողին է տալիս։
7․ Մեկնաբանի՛ր նկարը և վարնագրի՛ր։
Անդարդաորւթյուն
8. Կարդա՛ արևմտահայերեն առակը և գրի՛ր, թե ինչ որոշում կայացրեց Խիկար իմաստունը (կարող ես արևելահայերեն գրել, ինչպես նաև չմոռանաս կետադրել)։ Հիմնավորի՛ր գրածդ։
Երեք հարուստ կը վիճին ու վէճը հարթելու համար կ՚երթան Խիկար իմաստունին քով.
— Մենք եկած ենք գիտնալու, թէ մեզմէ ո՞վ հարուստ է։
— Դու՛ն խօսիր,- կը դիմէ իմաստունը առաջին մարդուն։
— Ես ոսկիի ու արծաթի, տուն ու տեղի, ունեցուածքի եւ արտ ու դաշտի տէր եմ, հարստութեանս չափ ու սահման չկայ։
— Հիմա ալ դո՛ւն խօսէ տեսնենք,-կը դիմէ երկրորդին։
— Ես թէեւ թագաւորին զօրապետն եմ, բայց իրմէ երեք անգամ աւելի
հարուստ եմ։
— Իսկ դո՛ւն ինչ կ՚ըսես,- կը դիմէ իմաստունը երրորդին։
— Ի՞նչ ըսեմ։ Ես ո՛չ պաշտօն ունիմ, ո՛չ ոսկի, ո՛չ արծաթ, ո՛չ ալ արտ ու
դաշտ։ Ես գիտուն մարդ մըն եմ, ունեցած-չունեցածս գլխուս մէջն է։
Երեքը լսելէն յետոյ Խիկար իմաստուն կ՚ըսէ.
Խիակար իմաստունը ամենահարուստին ընտրեց երորդին, քանի որ երորդի մոտ խելք, իսկ խելքը ամենակարևոր բաներից է։
Այս առակը սովորացրեց, որ խելք ունեցողն է միշտ հարուստը։
9. Կարդա՛ առակը և ընտրի՛ր առակին համապատասխան միտքը։
Որսորդն եւ կաքաւն
Որսորդն կալաւ կաքաւ մի եւ կամէր զենուլ: Եւ ասէ կաքաւն.
— Մի՛ սպանանէր զիս, զի ես խաբեցից զբազում կաքաւս ու ածից յականատս քո:
Եւ ասէ որսորդն.
— Այժմ ստուգիւ մեռցիս ի ձեռաց իմոց, զի զսիրելիս եւ զազգականս քո մատնես ի մահ:
- Խորամանկ լինելը լավ է։
- Ինչ ցանես, այն էլ կհնձես։
- Պետք չէ քիթն ուրիշի գործերի մեջ մտցնել։
- Լավություն անողի գլուխը ծակ է։
10․ Պատմություն հորինի՛ր, որն ավարտվի այսպես՝